Olejki CBD a stwardnienie rozsiane

28 lutego 2022
0 komentarzy
2204 wyświetleń

Stwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex, SM) jest przewlekłym, zapalnym, autoimmunologicznym schorzeniem, ośrodkowego układu nerwowego, w którym to dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej. Choroba ta postępuje skokowo, są okresy remisji, po których następuje zaostrzenie objawów choroby. Jak się to ma do kannabidiolu? Otóż naukowcy prowadząc całe mnóstwo nad nim badań odkryli, że jedną z właściwości CBD jest zdolność do neuroprotekcji (neuroregeneracji), dlatego również i w tym kierunku poszły badania. A ich wyniki są naprawdę obiecujące. Czy odpowiednie stosowanie olejków CBD wspomoże chorych na stwardnienie rozsiane? Jest nadzieja.

Czym jest SM

Stwardnienie rozsiane należy do tej grupy chorób autoimmunologicznych, której etymologia do dziś nie jest poznana. I choć każdego roku atakuje dziesiątki mężczyzn i kobiet nie znaleziono na nią wciąż lekarstwa. SM to wciąż zagadka, choć odkryta została dawno temu, w roku 1868 przez pochodzącego z Francji neurologa Jean-Martina Charcota. To od jego nazwiska pochodzi nazwa klasycznych objawów SM, czyli drżenia zamiarowego, oczopląsu i zaburzeń mowy (tzw. mowa skandowana). Zaburzenia te noszą bowiem miano triady Charcota. I niestety do dziś, choć zarówno diagnostyka jak i stosowana terapia zmieniły się diametralnie, to nauka nie znalazła jednoznacznej odpowiedzi skąd bierze się stwardnienie rozsiane.

Ale choć nie wiadomo co wywołuje SM, to już sam mechanizm choroby jest rozpoznany dokładnie. Wiadomym jest, że jest to proces zmian patologicznych, na który składa się powstawanie ognisk demielinizacyjnych, które są mniej lub bardziej rozsiane w komórkach układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy). Dochodzi do autoagresji, gdzie układ odpornościowy atakuje i niszczy osłonki mielinowe własnych neuronów. Skutek jest taki, że prawidłowa funkcjonalność układu nerwowego zostaje upośledzona.

Teorii na temat przyczyn SM jest wiele. Naukowcy wskazują jednak pewne czynniki ryzyka, które chorobie sprzyjają. Zależą do nich m.in. zakażenie retrowirusami, długotrwały stres, mutacje genetyczne mające charakter wrodzony lub dziedziczny czy palenie dużej ilości papierosów i picie alkoholu.

Życie ze stwardnieniem rozsianym

Na SM choruje średnio 30 osób na 100 tysięcy. Częściej chorują kobiety niż mężczyźni, najczęściej między 20 a 40 rokiem życia, ale oczywiście choroba może przyjść w wieku późniejszym.

Objawy choroby można łagodzić przez prowadzenie właściwego procesu leczenia. Może udać się je nawet wyciszyć, co znacząco podnosi komfort życia chorego. I wbrew powszechnemu przekonaniu nie jest to choroba śmiertelna. Owszem, skraca życie średnio o około 7 lat, ale śmierć powodowana jest raczej przez powikłania towarzyszące chorobie. Przebieg choroby zależy od bardzo wielu czynników i u każdego pacjenta przebiega czasem nieco a czasami diametralnie inaczej. Przez lata obserwacji udało się jednak naukowcom stworzyć kilka powtarzających się schematów, według których przebiega choroba.

Udało się również określić symptomy, które do pewnego stopnia można uznać za charakterystyczne dla SM. Zatem objawami dość typowymi mogą być m.in.:

osłabienie siły mięśniowej wraz z niedowładem kończyn dolnych,
triada Charcota (drżenie zamiarowe, oczopląs, zaburzenia mowy o charakterze mowy skandowanej),
zaburzenia czucia o charakterze parestezji, przeczulicy lub niedoczulicy w obrębie kończyn dolnych oraz tułowia,
zniesienie odruchów brzusznych,
pozagałkowy stan zapalny nerwu wzrokowego i współtowarzyszące zaburzenia widzenia (np. spadek ostrości lub podwójne widzenie),
objaw Lehrmitte’a – nieprzyjemne uczucie przebiegającego wzdłuż kręgosłupa prądu,
zaburzenia czynności fizjologicznych – upośledzenie czynności zwieraczy, zaparcia, problemy z nietrzymaniem moczu,
nieprawidłowości lub zniesienie zdolności połykania (tzw. dysfagia).

Konwencjonalne leczenie stwardnienia rozsianego

Leczenie stwardnienia rozsianego to połączenie farmakologii z rehabilitacją ruchową. Trzeba jednak pamiętać, że jest to choroba nieuleczalna i leki nie spowodują jej cofnięcia. Niestety nie zahamują również procesu demielinizacji. Ich stosowanie ma na celu oddalenie w czasie i zmniejszenie nasilenia kolejnego rzutu i utrzymanie chorego jak najdłużej w stabilnym, jak najlepszym stanie. Leki mogą również wyciszyć objawy, złagodzić dolegliwości bólowe, przeciwdziałać spastyczności mięśni, ograniczyć drżenie czy wspomóc pracę pęcherza.

Ogromną rolę w leczeniu SM ma również rehabilitacja. Prawidłowo prowadzona fizjoterapia połączona z dobrze dobranymi bodźcami fizykalnymi może znacząco wpłynąć na stan fizyczny pacjenta i przez długi czas hamować postępujące ograniczenia ruchowe. Trzeba mieć świadomość, że chorując na SM można bez przeszkód uprawiać sport, a wręcz jest to niezwykle pożądane, jeśli tylko kondycja fizyczna na to pozwala.

Alternatywne metody wspomagające proces leczenia – olejki CBD

Korzystanie ze zdobyczy medycyny w postaci leków nowej generacji nie koliduje ze wspieraniem się medycyną naturalną. Ma co dzień przecież wspieramy się naturalnymi suplementami, ekstraktami z roślin, wyciągami, odbudowując choćby układ odpornościowy czy nerwowy. Warto wspomnieć choćby o medycynie chińskiej, która święci prawdziwe tryumfy. Połączywszy to ze zdrową, zbilansowaną dietą i wysiłkiem fizycznym wspieramy nasze organizmy. Nic więc dziwnego, że wielu naukowców szuka wsparcia dla chorób, choćby takich jak SM w naturze.

A takie możliwości dla chorych na stwardnienie rozsiane odkryto w konopiach siewnych, które pełne są kannabinoidów o wielu prozdrowotnych właściwościach. Na czoło wśród nich wysuwa się kannabidiol (CBD), który ma właściwości szczególne. Np. w przeciwieństwie do preparatów syntetycznych, olejek CBD ma zdolność wybiórczego oddziaływania na spastyczne mięśnie, dzięki czemu chory na SM nie jest narażony na nagłe spadki napięcia mięśniowego.

Kannabinoidy znajdujące się w olejkach CBD mają również zdolność ograniczania aktywności struktur białkowych zwanych cytokinami, co może skutkować wytłumieniem reakcji zapalnych.

Zażywanie olejków CBD, warto tu wspomnieć, że zażywanie długotrwałe, gdyż tylko takie prowadzi do nasycenia receptorów kannabidiolem, pozwala im zadziałać antyoksydacyjnie, co również wspomaga ograniczenie stanu zapalnego.

Badania naukowe pokazują również, że olejki CBD wykazują właściwości przeciwbólowe, a to w przypadku chorych na SM, zmagających się z bólem o charakterze neuropatycznym, ma duże znaczenie. Przy tym kannabidiol stymuluje produkcję serotoniny w organizmie, co (mówiąc w dużym uproszczeniu) może zwiększać próg odporności bólowych i poprawiać komfort życia chorych. Olejek CBD może również łagodzić stres, stany depresyjne i niwelować lęki. Generalnie zatem poprawiać samopoczucie chorego.

Pamiętać jednak należy, żeby w przypadku chęci stosowania olejków CBD w celu wspomożenia terapii leczenia stwardnienia rozsianego skontaktować się z lekarzem prowadzącym i z nim tę decyzję uzgodnić. A sam kannabidiol nabywać tylko u sprawdzonego producenta.

Bibliografia:

Stwardnienie rozsiane za Wikipedia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane
„Nowoczesne leczenie objawowe w stwardnieniu rozsianym” https://journals.viamedica.pl/polski_przeglad_neurologiczny/article/viewFile/36912/26420
„THC i CBD spray do śluzówki jamy ustnej (Sativex®) w leczeniu spastyczności związanej ze stwardnieniem rozsianym”; Jaume Sastre-Garriga, Carlos Vila, Stephen Clissold, Xavier Montalban (2011 r.); https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21456949/
„Kannabidiol zapewnia długotrwałą ochronę przed szkodliwymi skutkami zapalenia w wirusowym modelu stwardnienia rozsianego: rola receptorów A2A”; M Mecha, A Feliú, P M Iñigo, L Mestre, F J Carrillo-Salinas, C Guaza (2013 r.) https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23851307/
„Metaanaliza leczenia bólu neuropatycznego i związanego ze stwardnieniem rozsianym na bazie konopi”; Michael Iskedjian, Bazyli Bereza, Allan Gordon, Karola Piwko, Thomas R. Einarson (2007 r.) https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17257464/